14 Mayıs 2009

Hesaplaşma

-Anathema - Violence -

-00.01-


Gidiyordu... O'na gidiyordu.

Kendini kandırmaktan vazgeçmiş, boğazında düğümlenen sıkıntının kaynağını bilerek. Geçmeyen zamanla hesaplaşmaktan bıkmış, yenilip yenilip dik durmaktan yorularak.

Son bir şanlı başkaldırış!

Yapacağı buydu. Verilmiş sözlere, onu zincirleyen hayatına, bitmeyen gözyaşlarına, sonlanmayan rüyalarına, nefret ettiği ama sığındığı gururuna, nefes aldıran ama bıçaklayan umutlarına, hapsolduğu yoluna, bakmadığı gözlere, yorgun bedenine, gamsız arkadaşlarına, onu anlamayan anlayamayacak olanlara, içinden atamadığı yaraya, zamana, geçmişe, geleceğe, ve kalbine! Bir kazık çakması gerekirken çarpamasına izin verdiği kalbine başkaldıracak.

Zamanı geldi. Bekliyordu, artık beklemesine gerek yok.

- 02.18 -

Gözleri alevli, görmediği gözleri delecek. Hareketleri keskin, kendinden emin, bu gece hata yok! Ayaklarının ucundan saçının tellerine canlı, orada. Karanlıkla savaşıyor, tedirgin değil, korkak değil, heyecanlı değil, ne yaptığını biliyor. Gülüyor, küçümsüyor, aşağılıyor, bunun için çok bekledi! Kalbinin her atışı damarlarında, duygu yok, sezgileri açık. Her hareketi belirli, her mimiği, her bakışı... Bu onun vakti! Yükseliyor, yükseliyor, her saniyeyi yaşayarak, kendi terinin tadını, kendi kokusunu duyarak... Mükemmel!

- 04.55 -


Işıklar yandı, karanlık kayboldu. O orada! Orada olacağını biliyordu...

Sessizlik... Yelkovan durdu. Görüyor gözlerini...

- 05.42 -

Orada, kalabalıkta, iki çift göz başka birşey görmüyor... Öfkesi nerede? Bu değildi yapacağı. Bu değildi uğruna beklediği... Gülümsüyor, çok zaman önceki gibi. Alevler yok gözlerinde, yıldızlara mahsus parıltısı geri geldi. Konuşamaz, dokunamaz, duyamaz. Ama görüyor... Özlediğini... Karmaşa yok, bedeni ve benliği duruldu, o an, o, sadece kendisi... Artık gitmesi gerekiyor, bakışlarını ayırmadan atıyor adımlarını, gözlerinde yazan tek kelimeyi okusun diye. Orada, kalabalıkta, iki çift göz başka birşey görmüyor... İki insan konuşmadan aynı şeyi söylüyor, sadece birbirlerinin duyabileceği bir sesle... "Özlemişim".

Kapıdan çıkıyor.

O gece, uzun zamandan sonra, rüyasız, kabussuz, sadece uyuyacak. Huzurla...


- 10.45 -